Wypełniacze do twarzy - przegląd dostępnych rozwiązań

Z wiekiem skóra wiotczeje i twarz traci młody, jędrny wygląd. Na ratunek przychodzą nam jednak nowoczesne zabiegi medycyny estetycznej, w których wykorzystuje się preparaty wypełniające tkanki i niwelujące niedoskonałości twarzy. Przy ich pomocy można pozbyć się zmarszczek, wyrównać kontur twarzy, przywrócić wydatność policzków i owal twarzy. W niniejszym artykule prezentujemy najczęściej stosowane wypełniacze twarzy i ich najważniejsze cechy.

Kwas hialuronowy

Kwas hialuronowy to substancja występująca naturalnie w ludzkich tkankach, a jej zadaniem jest utrzymanie w nich odpowiedniego stopnia nawilżenia. Ilość kwasu hialuronowego w komórkach skóry wpływa na jej sprężystość i gładkość. Jak nietrudno się domyślić z wiekiem organizm produkuje coraz mniej tej dobroczynnej substancji. Wypełnianie zmarszczek i bruzd preparatem zawierającym kwas hialuronowy sprawia, że twarz odzyskuje utracone z biegiem lat jędrność, młody wygląd i blask.

Kwas L-polimlekowy

Kwas L-polimlekowy, podobnie jak hialuronowy, jest jednym z naturalnych składników organizmu człowieka. Nie stanowi wypełniacza sam w sobie, lecz działa stymulująco na komórki skóry, które zaczynają produkować więcej kolagenu. Efekt może być tylko jeden – bardziej elastyczna i gładka skóra twarzy.

Hydroksyapatyt wapnia

Hydroksyapatyt wapnia to składnik tkanki łącznej – każdy z nas posiada w organizmie określoną jego ilość (w kościach i zębach). Wstrzyknięty pod skórę preparat z hydroksyapatytem wapnia wypełnia ubytki skórne, a następnie przez dłuższy czas stymuluje komórki skóry do dalszej regeneracji.

Polikaprolakton (PCL)

Ten nowoczesny wypełniacz stanowi alternatywę dla kwasu L-polimlekowego. Działa na bardzo podobnej zasadzie (jako stymulator komórek), więc można zastosować go w miejscach, gdzie nie jest możliwe wprowadzenie pod skórę kwasu L-polimlekowego (np. pod oczami czy na nosie).

Karboksymetyloceluloza (CMC)

Jest to związek chemiczny pochodzenia roślinnego wywodzący się z tej samej rodziny polisacharydów co kwas hialuronowy. Jako wypełniacz wykazuje biokompatybilność i stopniową wchłanialność bez podskórnej migracji substancji. Może stanowić składnik preparatów z kwasem hialuronowym lub hydroksyapatytem wapnia.